به نقل از «قدس آنلاین»

آلمان عقب مانده ترین اقتصاد در بین کشورهای عضو جی ۷

تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۶۵۷۰۱

به گزارش قدس آنلاین به نقل از تسنیم، نشریه "دی سایت" آلمان در مطلبی با عنوان کاهش رشد جهانی اقتصاد آلمان به شرایط وخیم اقتصادی این کشور مهم اروپایی و عقب ماندن آن از کشورهای صنعتی پرداخته و نوشت: افزایش قیمت انرژی و ساخت و ساز، سرمایه گذاری کمتر، کمبود کارگران ماهر و وابستگی شدید از مشکلاتی است که این کشور با آن دست و پنجه نرم می کند و در اینجا این پرسش مطرح است که چرا آلمان بدتر از سایر کشورها عمل می کند؟

در حالی که اقتصاد جهانی در ماه جولای سه درصد رشد کرد، اقتصاد آلمان ۰.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

۳ درصد کاهش یافت. به گفته کارشناسان صندوق بین‌المللی پول، جمهوری فدرال آلمان تنها کشور عضو جی هفت خواهد بود که در سال ۲۰۲۳ رشد اقتصادی نخواهد داشت.

در ادامه این مطلب آمده است: برای مدت طولانی، صنعت عاملی بود که اقتصاد آلمان را قوی کرد و حالا این بخش تبدیل به یک بار برای اقتصاد آلمان می شود. تولید ضعیف و سفارشات کمتر به ویژه مهندسی مکانیک، مهندسی برق و صنایع شیمیایی را تحت تأثیر قرار داده است. قیمت بالای انرژی و ساخت و ساز، کمبود سرمایه گذاری، وابستگی شدید به سایر کشورها، کمبود کارگران ماهر و بوروکراسی پیچیده هم به این موارد اضافه شده است. در اینجا این پرسش مطرح است که چرا آلمان بسیار بدتر از سایر کشورها عمل می کند؟ و چگونه دولت تحت رهبری اولاف شولتز قصد دارد از صنعتی‌زدایی جلوگیری کند؟

بر اساس پیش‌بینی اخیر صندوق بین‌المللی پول اقتصاد آلمان در سال جاری ۰.۳ درصد کوچک می‌شود. بنابراین، اقتصاددانان صندوق بین‌المللی پول نسبت به سه ماه پیش در این باره بدبین تر هستند. آن ها در ماه آوریل، کاهش ۰.۱ درصدی تولید اقتصادی در آلمان برای سال ۲۰۲۳ را پیش بینی کردند. این امر آلمان را به تنها کشور گروه ۷ تبدیل می کند که صندوق بین المللی پول پیش بینی بهاری خود را در مورد آن بهبود نداده است.

به گفته صندوق بین‌المللی پول، جمهوری فدرال آلمان از ضعف فعلی صنعت رنج می برد که این نتیجه قیمت بالای انرژی است. علاوه بر این، این کشور اثرات تجارت جهانی نسبتا ضعیف را احساس می کند.

در این شرایط با توجه به آمار ضعیف اقتصادی و تورم، ریکاردا لانگ، رهبر حزب سبز در دولت ائتلافی آلمان هم خواستار انجام کارهای بیشتری برای اقتصاد شده است.

فردریش مرز، رئیس حزب دموکرات مسیحی آلمان هم نسبت به خطر سقوط اقتصادی در کشورش هشدار داده و خواستار اقدامات متقابل از سوی دولت فدرال شد. مرز به خبرگزاری آلمان گفت: در اواسط تابستان، تعداد بیکاران افزایش یافت و تعداد ورشکستگی ها در نیمه اول سال ۲۰۲۳ نسبت به سال قبل ۱۶ درصد بیشتر بود. علاوه بر این، تولید صنعتی در حال کاهش است.

رهبر حزب دموکرات مسیحی هشدار داد: آلمان در حال از دست دادن جایگاه خود در صحنه رقابت است.

کارستن لینمان، دبیر کل منتخب حزب دموکرات مسیحی هم این انتقاد را وارد کرد که دولت فدرال در واکنش به کمبود کارگران ماهر، بیش از حد به مهاجرت از خارج متکی است. او به روزنامه های گروه رسانه ای فونکه گفت: دولت فدرال آلمان این اشتباه را مرتکب می شود که در درجه اول بر مهاجرت کارگران ماهر خارجی تمرکز می کند. به گفته وی دولت، بزهکارانه پتانسیل داخلی را نادیده می گیرد.

منبع: خبرگزاری تسنیم

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: آلمان نشست جی ۷ صندوق بین المللی پول اقتصاد آلمان کارگران ماهر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۶۵۷۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

غفلت در بهره‌برداری از میادین مشترک نفت و گاز، چه بر سر آینده اقتصاد می آورد؟

به گزارش خبرآنلاین منابع نفت و گاز محدودند و هر روز هم از میزان‌شان کاسته می‌شود و از سوی دیگر، سوخت‌های فسیلی به واسطه تأثیرات سوئی که بر زیست‌بوم کره زمین می‌گذارند، اگر جایگزین مطمئنی برای‌شان پیدا شود، جایگاه و ارزش خود را در صنعت و اقتصاد جهان از دست خواهند داد؛ چنان‌که امروز شاهد گسترش سوخت‌های پاک و انرژی‌های سبز هستیم؛ ازاین‌رو حتی این احتمال وجود دارد که زودتر از آنکه منابع نفت و گازمان تمام شود، بی‌ارزش و بی‌مشتری بماند.

روزنامه شرق نوشت: پس چاره چیست و چه باید کرد؟ خرج‌کردن منابع و سرمایه‌های ملی در کشور به چنان مرز بحرانی رسیده که دیگر قطعا زمان و فرصت نداریم که چرخ را از نو اختراع کنیم و نسخه‌های بی‌مایه و فاقد پشتوانه اجرائی و عملیاتی ارائه دهیم. تنها گزینه پیش‌رو، گام‌زدن در مسیر تجربه‌های امتحان‌ پس‌داده و به ثمر نشسته است. تجربه همان‌هایی که مانند ما منابع خدادادی دارند، چه در داخل کشورشان و چه در میادین مشترک؛ اما با نگاهی متفات، درآمدهای حاصل از فروش نفت و گازشان را در عوض هزینه‌کرد برای بودجه‌های جاری به کانال‌های سرمایه‌گذاری هدایت‌ کرده و امروز، فصل خوشه‌چینی‌شان رسیده؛ کشورهایی مانند نروژ یا همسایگانی مانند امارات و قطر.

نفت و گاز برای این کشورها سرمایه ملی بوده، سرمایه را سرمایه‌گذاری کردند و هزینه‌های‌شان را هم از کنار همان سرمایه‌گذاری‌ها تأمین می‌کنند؛ نگاهی که شاید در کشور ما با راه‌اندازی حساب ذخیره ارزی و بعد هم صندوق توسعه ملی گام‌های نخستینش برداشته شد؛ اما از همان گام نخست و قدم اول فراتر نرفت؛ چراکه این مهم، نیازمند عزمی ملی و خواستی همگانی است؛ اینکه منابع ملی را به کانال سرمایه‌گذاری هدایت کنیم تا حق آیندگان را هم حفظ کنیم و سهم آنها را هم پیش‌خور نکنیم، نیازمند همراهی و همگامی همه سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیران و مجریان است.

صندوق توسعه ملی در مدت قریب به سه سال گذشته سعی بر آن داشته تا این مفهوم را برای تمام ارکان اقتصادی کشور تبیین و تفهیم کند که کارکرد و اساسنامه این صندوق، ایفای نقش در کسوت یک صندوق بین‌نسلی است تا منابع ملی را سرمایه‌گذاری کرده، خلق ثروت و ارزش کند و در نهایت، هم ساکنان امروز و هم اهالی فردا را منتفع سازد؛ اما نه‌تنها شاهد همراهی و همگاهی نبوده؛ بلکه تمام انرژی و ظرفیت‌هایش را صرف آن کرده تا سنگ‌هایی را که پیش پایش نهاده‌اند، بردارد؛ آن‌هم برای آینده فرزندان این سرزمین. افق روشن صندوق توسعه ملی که با عنوان حکمرانی نوین مطرح شد و چشم‌اندازش وصول مطالبات ملی و معوق و هدایت در راستای ارزش‌آفرینی برای مردم ایران بوده، امروز به جنگی فرسایشی بدل شده است‌.

و اما در میانه این کشمکش، آنچه ذبح می‌شود، منفعت مردم ایران ‌ است و بدون‌تردید برنده بازی، همسایگانی هستند که از تعلل و بی‌عملی ما سود می‌برند؛ سرمایه‌گذاری صندوق توسعه ملی در میادین مشترک نفت و گاز به منظور افزایش برداشت از منابعی که همسایه با تمام توان و ظرفیت از آن برداشت می‌کند، فرصت طلایی برای خلق ثروت و افزایش سرمایه و منابع ملی بود؛ فرصتی که با تنگ‌نظری و بخشی‌نگری به اضمحلال رفت و تنها کشورهایی را که با آنها میادین مشترک داریم، شادمان کرد.

کشوری مانند قطر که میدان گازی پارس جنوبی را با ما به اشتراک دارد، نه‌تنها با تمام توان و ظرفیت در حال برداشت است؛ بلکه همواره و هرروزه سرمایه‌گذاری در این میدان را افزون می‌کند تا کاهش افت فشار در پی برداشت‌ مستمر، حجم تولید و صادرات‌شان را کاهش ندهد؛ اما ما در این سوی مرز تنها اقدامات آنها را به نظاره نشسته‌ایم و قدم از قدم برنمی‌داریم. بحمدالله توجیه‌ها و بهانه‌ها جور است: کشور در شرایط تحریم است و توان سرمایه‌گذاری تازه را نداریم و الخ... . اما صندوق توسعه ملی دقیقا در چنین شرایطی طرحی را ارائه داد که حجم بالایی از سرمایه‌ها را به میادین مشترک نفت و گاز گسیل می‌کرد و حاصلش افزایش برداشت درخورتوجه از میادین بود که هم سرمایه ملی را افزون می‌کرد و هم با پرداخت سهم دولت، گشایشی ایجاد می‌کرد و مرهمی می‌شد بر اقتصاد ملی؛ اما حیف و صد حیف که منفعت ملی فدای بخشی‌نگری شد.

23302

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901962